ایده بستر معاملاتی شفاف برای دادوستد اشکال مختلف حامل‌های انرژی با تمرکز روی برق به سال ۱۳۸۶ برمی‌گردد که خروجی آن موافقت اصولی شورای عالی بورس با تاسیس بورس برق بود. این فرآیند در حالی با محوریت شرکت مدیریت شبکه برق و تامین سرمایه نوین دنبال شد که خواسته تاریخی ورود نفت به بورس نیز دوباره قوت گرفت. سرانجام در سال ۱۳۹۰، تشکیل بازار برق که به دریافت مجوز منتهی شده بود از یک سو و بازار نفت از سوی دیگر هم‌زمان به ایستگاه دریافت مجوز تاسیس بورس انرژی ایران رسیدند. در این زمان به‌دنبال نیاز به بستر معاملاتی حوزه انرژی و با هدف سامان‌دهی، پذیرش، نظارت و تسهیل انجام معاملات حامل‏های انرژی و اوراق بهادار مبتنی بر حامل‏های انرژی نخستین مجمع عمومی موسس بورس انرژی در بهمن ۱۳۹۰ تشکیل شد. در بهار و تابستان سال ۱۳۹۱ فرآیندهای ثبتی این بورس برای فراهم‌سازی فضایی شفاف و منصفانه برای خرید و فروش حامل‌های انرژی طی شد و در ۱۷ام تیرماه، بورس انرژی نزد اداره کل ثبت شرکت‌ها به ثبت رسید. در ابتدای پاییز دستورالعمل‌های پذیرش و معاملاتی تصویب شد و از آذرماه این سال برگزاری جلسات معاملاتی آزمایشی کلید خورد. در واپسین ماه سال «قطران» و «زغال‌سنگ» به‌عنوان نخستین کالاها در بازار فیزیکی این بورس پذیرش شدند تا ۱۹اسفندماه سال ۱۳۹۱ به‌عنوان نخستین روز معاملاتی بورس انرژی ایران به ثبت برسد. بورس انرژی ایران از این تاریخ تاکنون ماموریت خود را ایجاد دسترسی غیرتبعیض‌آمیز و منصفانه اعضا به بسترهای معاملاتی دانسته و در همکاری با مجموعه‌های وزارت نفت و وزارت نیرو به‌عنوان دو وزارت‌خانه فعال در حوزه تولید و عرضه حامل‌های انرژی در رینگ داخلی و بین‌الملل، بستری برای قیمت‌گذاری انواع حامل‌های انرژی بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا فراهم کرده است.

بازار فیزیکی بورس انرژی ایران محلی برای دادوستد انواع فرآورده‌های هیدروکربوری است. این بازار دو رینگ داخلی و بین‌المللی دارد و کالاهای پذیرفته‌شده بسته به مصارف داخلی یا صادراتی در این دو رینگ معامله می‌شوند. نحوه معامله هر یک از کالاها در بازار فیزیکی با یک‌دیگر متفاوت بوده و در قالب قراردادهایی از جمله قرارداد سلف، قرارداد نسیه، قرارداد کشف پریمیوم و قرارداد نقدی دادوستد می‌شوند.

بازار سایر اوراق بهادار قابل‌معامله شامل سه ابزار «صندوق سرمایه‌گذاری پروژه»، «اوراق گواهی ظرفیت» و «گواهی سپرده حامل‌های انرژی» است. صندوق سرمایه‌گذاری پروژه: این صندوق ابزاری برای تامین مالی از طریق سرمایه یا حقوق صاحبان سهام است که با اخذ مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار تاسیس شده و به جمع‌آوری سرمایه از عموم و تخصیص آن به سرمایه‌گذاری در ساخت و تکمیل پروژه معین می‌پردازد. اوراق گواهی ظرفیت: گواهی ظرفیت سندی است قابل‌مبادله که با اجازه وزارت نیرو مبتنی بر ایجاد ظرفیت نیروگاهی قابل‌اتکای جدید و یا کاهش قدرت قراردادی مشترکان موجود صادر می‌شود. واحد گواهی ظرفیت کیلووات است که معرف تعهد تدارک یک کیلووات ظرفیت مطمئن نیروگاهی به‌مدت نامحدود است. واگذاری اشتراک جدید در شبکه سراسری برق کشور و یا افزایش قدرت قراردادی مشترکان مستلزم ارائه میزان متناسبی از گواهی ظرفیت است. گواهی سپرده حامل‌های انرژی: گواهی سپرده حامل‌های انرژی اوراق بهاداری است که نشان‌دهنده مالکیت دارنده آن بر مقدار معینی از حامل انرژی باشد و پشتوانه آن قبض انبار استانداردی است که توسط انبارهای مورد تایید بورس صادر می‌شود. این گواهی یک طبقه جدید دارایی برای مشارکت اشخاص حقیقی و حقوقی در معاملات حامل‌های انرژی در بستر شفاف بورس است. در بورس انرژی ایران برای نخستین بار گواهی سپرده نفت خام و گواهی سپرده میعانات گازی طراحی شده و در حال معامله است.

بورس انرژی ایران به‌عنوان بستر شفاف مبادلات حامل‌های انرژی و اوراق مبتنی بر آن، به امکانات زیر دسترسی دارد:

پذیرش و معامله در بورس انرژی ایران افزون‌بر قرارگرفتن در بستری حرفه‌ای، شفاف و رقابتی، مزایایی مانند معافیت‌ مالیاتی برای فروشندگان را نیز به دنبال دارد. بر اساس ماده 6 قانون توسعه ابزارهای نوین مالی، 10 درصد از مالیات بر در‎آمد حاصل از فروش کالاهایی که در بورس‌های کالایی پذیرفته‌شده و فروخته می‌شود از بخشودگی مالیاتی برخوردارند. از طرف دیگر بر اساس ماده 17 قانون توسعه ابزار‎های مالیاتی جدید و بندهای قوانین بودجه سنواتی، خرید و فروش کالاهای پذیرفته‌شده در بورس‎های کالایی که با رعایت مقررات حاکم بر این بورس‌ها دادوستد می‌شوند، توسط وزارت‌خانه‌ها و دستگاه‎های دولتی، عمومی و اجرایی نیاز به برگزاری مناقصه یا مزایده و تشریفات مربوط به آن‌ها را ندارد. از دیگر مزایای پذیرش و معامله در بازارهای بورس انرژی ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: امکان بازاریابی و عرضه محصولات در رینگ داخلی و بین‎الملل از طریق شبکه کارگزاران عضو و سامانه‎های معاملاتی بورس انرژی وجود دارد. تامین مالی و پوشش ریسک عرضه‎کنندگان از طریق ابزارهای مالی موجود در بورس انرژی امکان‌پذیر است. قابلیت پوشش ریسک و تامین کالاهای مورد نیاز مصرف‎کنندگان برای دوره‎های زمانی مختلف وجود دارد. هزینه‌های معاملاتی برای مشتریان در مقایسه با معامله در خارج از بورس (شامل هزینه‎های عقد قرارداد، بازاریابی و ...) کاهش می‌یابد. ریسک‎های معاملاتی از جمله ریسک عدم ایفای تعهدات طرفین و ...کاهش می‌یابد. امکان تضمین استاندارد بودن قرارداد و کیفیت کالاهای موردمعامله در بورس وجود دارد. چارچوب مقرراتی جامع در حوزه‏های پذیرش، معاملات، ثبت و سپرده‎گذاری و تسویه پایاپای کالاها و اوراق بهادار مبتنی بر کالا حکم‌فرماست.